Als je met uw duim eerst in het water gaat, met de palm van uw hand naar buiten gericht, dan zorgt dit voor een interne rotatie van de schouders en inklemming (impingement) van het schoudergewricht.
Deze beweging, herhaalt voor duizenden keren tijdens een training, is één van de voornaamste oorzaken van schouderblessures:
Tijdens het zwemmen zijn we niet altijd bewust van hoe onze hand in het water gaat en het is daarom verstanding om eens te vragen aan uw coach of een vriend om te controleren op welke manier je dit doet (aan beide kanten). Vooral bij een opkomende vermoeidheid zou die slechte gewoonte van duim eerst wel even kunnen opduiken.
Voor alle duidelijkheid : je moet het water ingaan met een bijna horizontale hand, met uw vingertoppen lichtjes naar beneden wijzend:
Zwemmen met een meer horizontale hand is een veel veiliger manier van zwemmen om schouderblessures te vermijden en het is ook gewoon een betere zwemtechniek. Op die manier is uw hand goed gepositioneerd om te starten met een goede catch.
Als je nu de gewoonte hebt om met de duim eerst in het water te komen (met uw handpalm naar buiten gedraaid) zal het toch heel wat geduld vragen om deze gewoonte af te leren.
Een hulpmiddel om dit te verbeteren is deze visualisatie :
Stel je voor dat er een kleine vis net voor jou zwemt en jij bent aan het jagen. Van zodra je hand in het water zit beeld je jezelf in dat uw hand een speer is waarmee je de vis wilt vangen. Je gaat het water in met een horizontale maar lichtjes gekantelde hand met uw vingers eerst.
In de vroegere jaren werd het net aangeleerd om met de duimen eerst in het water te steken, gevolgd door een S-vormige beweging tijdens de trekfase. Toen werd gedacht dat dit voor een veel krachtiger trekfase ging zorgen.
Er is geen enkel wetenschappelijk bewijs dat de S-vormige beweging voor meer stuwing zorgt en deze beweging zet trouwens enorm veel stress op de schouders. Het is ook daarom dat sinds de jaren 90 de meeste elite zwemmers zwemmen met een vlakke hand en met een rechte trekfase (zonder S-vorm). Deze techniek is veel efficiënter en er is ook minder blessure risico:
Swim Smooth!
Tijdens het zwemmen zijn we niet altijd bewust van hoe onze hand in het water gaat en het is daarom verstanding om eens te vragen aan uw coach of een vriend om te controleren op welke manier je dit doet (aan beide kanten). Vooral bij een opkomende vermoeidheid zou die slechte gewoonte van duim eerst wel even kunnen opduiken.
Voor alle duidelijkheid : je moet het water ingaan met een bijna horizontale hand, met uw vingertoppen lichtjes naar beneden wijzend:
Zwemmen met een meer horizontale hand is een veel veiliger manier van zwemmen om schouderblessures te vermijden en het is ook gewoon een betere zwemtechniek. Op die manier is uw hand goed gepositioneerd om te starten met een goede catch.
Als je nu de gewoonte hebt om met de duim eerst in het water te komen (met uw handpalm naar buiten gedraaid) zal het toch heel wat geduld vragen om deze gewoonte af te leren.
Een hulpmiddel om dit te verbeteren is deze visualisatie :
Stel je voor dat er een kleine vis net voor jou zwemt en jij bent aan het jagen. Van zodra je hand in het water zit beeld je jezelf in dat uw hand een speer is waarmee je de vis wilt vangen. Je gaat het water in met een horizontale maar lichtjes gekantelde hand met uw vingers eerst.
In de vroegere jaren werd het net aangeleerd om met de duimen eerst in het water te steken, gevolgd door een S-vormige beweging tijdens de trekfase. Toen werd gedacht dat dit voor een veel krachtiger trekfase ging zorgen.
Er is geen enkel wetenschappelijk bewijs dat de S-vormige beweging voor meer stuwing zorgt en deze beweging zet trouwens enorm veel stress op de schouders. Het is ook daarom dat sinds de jaren 90 de meeste elite zwemmers zwemmen met een vlakke hand en met een rechte trekfase (zonder S-vorm). Deze techniek is veel efficiënter en er is ook minder blessure risico:
Swim Smooth!